(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 08/06/2557) “ครูที่ดี จุดประกาย ความใฝ่รู้ ให้เด็กสู้ สร้างสรรค์สิ่งปราถนา ครูไม่ดี ยึดอัตตา ตนเป็นใหญ่ กดเด็กไว้ ด้วยความรู้ ในกะลา” บทกลอนข้างต้นเป็นบทกลอนที่ผู้เขียนแต่งขึ้นเองจากประสบการณ์ที่ได้ไปเป็นคุณครูที่โรงเรียนดรุณสิกขาลัย ต้องยอมรับกันว่า ความสำคัญของอาชีพครูที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่พิมพ์ของชาติ ซึ่งมีความสำคัญอย่างมากต่อการพัฒนาประเทศ แต่กลับไม่ได้รับการเหลียวแลให้ความสำคัญจากรัฐบาลไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยใด อาชีพครูนับว่าได้เงินเดือนน้อยมาก เมื่อเทียบกับอาชีพอื่น
Tag: Life is Learning
(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 11/05/2557) ในท่ามกลางวิกฤติปัญหาบ้านเมืองที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน มีผู้ใหญ่หลายท่านได้แนะให้ทุกฝ่ายหันหน้าเข้าหากัน เพื่อพูดคุยหาทางออกของปัญหา ด้วยวิธีการสุนทรียสนทนา (Dialogue) จากประสบการณ์ของผู้เขียนที่เคยเข้าร่วมวง Dialogue ก็ได้เรียนรู้มุมมองที่เป็นประโยชน์หลายประเด็นสำคัญ ๆ ดังนี้ 1. “สุนทรียสนทนา” (Dialogue) ไม่ใช่ยาวิเศษ ที่จะสามารถนำใช้ในการแก้ปัญหาใดก็ได้ในทันที แต่ Dialogue คือ
(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 13/04/2557) “ทุก ๆ ครั้ง ที่เรากำลังจะได้อะไร” ให้ถามต่อไปว่า “แล้วคนอื่นเสียอะไรไปบ้าง” “อย่าถามว่าฉันจะได้อะไร” แต่จงถามว่า “แล้วฉันจะให้อะไรกับคนอื่นได้บ้าง” (สาระธรรมเพื่อมวลชน จากท่าน ว.วชิรเมธี) มีคนกล่าวไว้ว่า “คำถามที่ทรงพลัง สร้างการเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่” เวลาเราร่วมมือกันทำอะไรส่วนใหญ่เรามักมองเพียง 2
(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 26/01/2557) “เรียนเป็นเรียน เล่นเป็นเล่น” คำพร่ำสอนของผู้ใหญ่ที่เน้นย้ำต่อเด็ก ๆ ในเรื่องระเบียบวินัย ความตั้งใจสนใจเรียนอย่างจริงจัง จนทำให้เรื่องเรียนกลายเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ พอถึงเวลาเล่นเด็กส่วนใหญ่ก็นิยมเล่นเกมผ่านมือถือ แท็บเล็ต หรือไม่ก็ไปตามร้านเกมต่าง ๆ แถวบ้านซึ่งเปิดบริการ 24 ชั่วโมง จนกลายเป็นแหล่งมั่วสุมสำหรับเด็ก เริ่มต้นจากเล่นเกม ไปจนถึงหัดสูบบุหรี่ ซิ่งมอเตอร์ไซค์ต่าง
(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 12/01/2557) ในปี 2556 กรุงเทพมหานคร ได้รับมอบตำแหน่งเมืองหนังสือโลกประจำปี 2556 (World Book Capital 2013) เป็นลำดับที่ 13 ต่อจากกรุงเยเรวาน ประเทศอาร์เมเนีย และได้มีการจัดกิจกรรมอย่างต่อเนื่องทั้งภาครัฐ และภาคเอกชนต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง ก็ช่วยทำให้มีความตื่นตัวในการอ่านมากขึ้น รวมทั้งงานมหกรรมสัปดาห์หนังสือแห่งชาติที่มีจัดขึ้นปีละ
(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 05/01/2557) ในช่วงที่ผู้เขียนได้มีโอกาสทำงานในธุรกิจกระดาษและบรรจุภัณฑ์ เครือซิเมนต์ไทย SCG-Paper ระหว่างปี 2540-2549 ผู้เขียนได้มีโอกาสทำงานในหลากหลายตำแหน่ง หนึ่งในนั้น คือ ตำแหน่ง Learning Facilitator ในช่วงนั้นผู้เขียนเรียนรู้ในการเป็น Learning Facilitator จากการไปเรียนรู้กระบวนการเรียนรู้ในแนวทาง Constructionism ที่โรงเรียนดรุณสิกขาลัย ที่คุณพารณ
(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 29/12/2556) เมื่อวันก่อนระหว่างที่ผู้เขียนกำลังโดยสารรถไฟฟ้า BTS กลับบ้านนั้น ก็ได้เจอกับครอบครัวหนึ่งบนขบวนรถ สามีเป็นชาวต่างชาติ ภรรยาเป็นคนไทย มีลูกน้อยวัยกำลังซน 1 คน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ปรากฎให้เห็นดังภาพ คือ เจ้าหนูน้อยขึ้นไปปีนป่ายอยู่บนเสาราวจับของรถไฟฟ้า โดยมีคุณพ่อใช้มือประคองอยู่ห่าง ๆ กันไว้ เผื่อกรณีเจ้าหนูน้อยพลัดตกลงมา ผู้เขียนเฝ้าสังเกตการเล่นปีนป่ายขึ้นลง เมื่อค่อย
ในโลกปัจจุบันสื่อต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น Free TV, Cable TV, หนังแผ่น VCD/DVD รวมทั้งไปถึงหนังสือนั้น ต่างมีจำนวนมากมาย ดังนั้นการเลือกที่จะเสพสื่อนั้นเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเด็กในยุคโลกาภิวัฒน์ การที่พ่อแม่ได้มีโอกาสได้พูดคุยกับลูก หรือได้มีเวลาดูหนัง-อ่านหนังสือพร้อมไปเขา ก็จะมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งที่จะทำให้เขาได้เรียนรู้แง่คิดต่าง ๆ จากสื่อเหล่านั้น หนังสือเล่มหนึ่งที่ผู้เขียนอยากจะแนะนำให้อ่าน คือ “สอนลูกให้คิดเป็น” เขียนโดย ดร.เสรี พงศ์พิศ ที่บอกเล่าแง่คิดมุมมองต่าง ๆ
โลกในยุคปัจจุบัน คือ สังคมแห่งการเรียนรู้ (Knowledge Society) คนที่มีสามารถในการเรียนรู้ (Learning ability) ที่ดีจึงจะสามารถปรับตัวให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้ หากเปรียบเทียบ “หนังสือ คือ ประตูสู่โลกกว้าง” แล้วละก็ “google คงเปรียบเทียบได้กับ หน้าต่างมหัศจรรย์” ด้วยจำนวนข้อมูลมหาศาลที่ถาโถมเข้ามาดั่งคลื่นยักษ์สึนามิ ทำให้เกิดความสลับซับซ้อนในการเข้าถึงความจริงยากยิ่งขึ้น สิ่งสำคัญของนักเรียนรู้ที่ดี ก็คือ การมีหัวใจนักปราชญ์ (สุ-จิ-ปุ-ลิ) “สุ” ย่อมาจากคำว่า
(บทความนี้ตีพิมพ์ในคอลัมน์ “Life is Learning” นสพ.กรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์ที่ 10/11/2556) ประเด็นร้อนแรงในสังคมขณะนี้คงหนีไม่พ้นเรื่อง พรบ.นิรโทษกรรม ซึ่งแน่นอนว่าหลายฝ่ายต่างเรียกร้องหาความยุติธรรม สิ่งที่อยากชวนคิดในวันนี้ คือ ความยุติธรรม คือ อะไร? ลองอ่านสถานการณ์ข้างล่างนี้ดูครับ ในโบกี้รถไฟขบวนหนึ่ง มีชาย 3 คนนั่งอยู่ด้วยกัน หนึ่งในสามคนนั้นเป็นนักธุรกิจที่มั่งคั่ง ส่วนอีกสองคนที่เหลือฐานะไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่มี Sandwich ติดตัวมาด้วย