ใครว่าเด็กน้อยคิดไม่เป็น

ใครว่าเด็กน้อยคิดไม่เป็น

เหตุเกิดที่โรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง

คนขับรถตู้ : คุณพ่อรับน้องไอซ์กลับบ้านไปแล้วใช่ไหมครับ เพราะน้องไอซ์ไม่ได้อยู่ที่โรงเรียนแล้ว

คุณพ่อ : เปล่านะครับ

หลังจากที่ตามหากันวุ่นอยู่ซักพัก

คนขับรถตู้ : คุณพ่อครับ เจอน้องไอซ์แล้วนะครับ

คุณพ่อ : ขอบคุณครับ

ในช่วงรับประทานอาหารเย็นที่บ้าน คุณพ่อจึงเริ่มบทสนทนากับน้องไอซ์

คุณพ่อ : น้องไอซ์ตอนเย็นหลังเลิกเรียนหนูไปไหนอ่ะลูก คนขับรถตู้ถึงหาหนูไม่เจอ

น้องไอซ์ : หนูเดินไปโรงอาหาร ไปซื้อขนมกิน แล้วก็เจอไปเจอคุณแม่ข้าวปั้น ก็เลยคุยกับคุณแม่ข้าวปั้น

คุณพ่อ : แล้วหนูเดินไปโรงอาหารได้ยังไงคนเดียว

น้องไอซ์ : หนูก็เดินลงบันไดขวาไงพ่อ ส่วนเพื่อน ๆ เขาเดินลงบันไดซ้าย

คุณพ่อ : อ้าวแล้วทำไมหนูไม่ลงบันไดซ้ายพร้อมเพื่อน ๆ ละ

น้องไอซ์ : อ้าวถ้าหนูลงบันไดซ้าย ก็จะเจอคุณครูกักตัวไว้ซิพ่อ หนูก็จะไปซื้อขนมไม่ได้

คุณพ่อ : โอเคเข้าใจละ…

เป็นไงละครับความอยากกินขนมของน้องไอซ์ ทำให้น้องไอซ์คิดหาทางออกจนได้ จะเห็นได้ว่าจริง ๆ แล้ว เด็กทุกคนมีความคิดแก้ไขปัญหาอยู่แล้วละครับ กรณีนี้หากคุณมีลูกมีหลานแล้วเจอเหตุการณ์ในกรณีอย่างน้องไอซ์ คุณจะให้คำแนะนำกับเขาอย่างไร…?

เครื่องมือพื้นฐานด้านการคิดตัวหนึ่งที่อยากจะแนะนำสำหรับสถานการณ์นี้ คือ OPV (Other People’s View) การคิดพิจารณาในมุมมองของคนอื่น คำถามที่สำคัญ 2 ข้อ เพื่อทำให้เรามองเห็นประเด็นความคิดของคนอื่น คือ