บันทึกเรื่องราว “ครูไม่กั๊ก ศิษย์รักทำ” เป็นเรื่องราวที่เขียนขึ้นจากประสบการณ์ที่ได้ติดตาม อ.ไชยยศ ปั้นสกุลไชย ไปทำหน้าที่ผู้ช่วยวิทยากร (Trainer Assistant) ในหลักสูตรต่าง ๆ ซึ่งเป็นเทคนิค ความรู้ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ที่ได้เรียนรู้โดยตรงผ่านประสบการณ์จริง (Experience Learning) ที่หลายเรื่อง อ.ไชยยศ ไม่สามารถถ่ายทอดได้หมดในหลักสูตร Innovative Trainer ที่เรียนในห้อง 5 วัน เรียกได้ว่าเป็นการถ่ายทอดกระบวนยุทธ์วิทยากรแบบ “ครูไม่กั๊ก” ส่วนผู้เป็น “ศิษย์” ใจต้อง “รัก” และลงมือ “ทำ”
“คุณบุญเลิศ วันจันทร์หน้า (14/07/57) ที่จะถึงเนี่ย ว่างไหม ?”
“ว่างครับ มีอะไรให้ช่วยครับอาจารย์”
“ที่ LPN จะให้อาจารย์ไปสอนที่สำนักใหญ่ ให้กับพนักงานของเขาประมาณ 80 คน”
“ได้ครับอาจารย์ แล้วมีใครไปช่วยอาจารย์บ้างครับคราวนี้ ?”
“ก็มีคุณบุญเลิศ และน้องแหม่ม แค่ 2 คน ส่วนคนอื่น ๆ ติดงานกันหมดแล้ว”
“ได้ครับ แล้วเจอกันวันจันทร์ครับ”
ไปสอนที่สำนักงานใหญ่ ไปสอนที่สำนักงานใหญ่ ในใจผมคิด แต่งตัวยังไงดีวะ เออเอาแบบเรียบร้อย ๆ ดีกว่า เผื่อต้องไปเจอคุณโอภาส ศรีพยัคฆ์ กรรมการผู้จัดการ LPN จะได้ดูดีในสายตาเขาหน่อย ในใจคิดย้อนกลับไปตอนสมัยอยู่ SCG เวลาเข้าสำนักงานใหญ่ที่บางซื่อ ต้องเอาให้เนี้ยบไว้ก่อน
ไม่ผิดหวังครับ เป็นไปที่คาดไว้เลย คุณโอภาสมากล่าวเปิดการฝึกอบรม จากนั้น อ.ไชยยศ ก็กล่าวแนะนำตัวเอง พร้อมกล่าวแนะนำตัวผู้ช่วยวิทยากรทั้ง 2 คน คือ ผม กับน้องแหม่ม
โห! เท่ห์เป็นบ้าเลย นึกในใจ วันนี้แต่งตัวดีกว่า อ.ไชยยศ อีก จะมีใครเข้าใจผิดไหมว่าใครเป็นวิทยากรตัวจริง ใครเป็นผู้ช่วยวิทยากร
ในตอนนั้น อ.ไชยยศ ก็แอบเหลือบดูรองเท้าหนังสีขาวของผม แล้วก็ยิ้ม ๆ ไม่พูดอะไร
กิจกรรมในวันนั้นเป็นไปอย่างสนุกสนานทั้งวิทยากรที่บางครั้งต้องขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ ทั้งผู้ช่วยวิทยากรที่ต้องวิ่งรอกช่วยกันแจกอุปกรณ์ ส่งไมค์ให้ผู้เรียนตามกลุ่มต่าง ๆ เรียกว่าไม่มีจังหวะได้หยุดนั่งพักกันเลยทีเดียว
พอตกเย็นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ผมเองกลับมาถึงบ้านรีบถอดรองเท้า และเอาขาพาดเก้าอี้เลยทีเดียว และบอกภรรยาว่า
“อยากไปนวดเท้าที่ Health Land จังเลย”
“ทำไมละ วันนี้ไปทำอะไรมา ?”
“ก็วันนี้ไปช่วย Workshop อ.ไชยยศ ที่ LPN สำนักงานใหญ่ เดินวิ่ง วิ่งเดิน ทั้งวันเลย”
นั่งสักพัก Facebook ของ อ.ไชยยศ ก็เด้งขึ้นมาลงรูปที่ถ่ายรูปหมู่ 3 คน (อ.ไชยยศ ผม และน้องแหม่ม) และมีเขียน Status แซวว่าไปสอนที่ LPN กัน 3 คน ลูกศิษย์บางคนแต่งตัวเรียบร้อยมาก
ผมก็เลย Comment กลับไปว่า
“แต่งตัวเรียบร้อย เท่ห์เป็นบ้า แต่บาทาบวมครับอาจารย์”
อาจารย์ก็ Comment กลับมาอีกว่า
“อาจารย์ว่าแล้ว เหลือบมองเห็นรองเท้าหนังสีขาวที่คุณบุญเลิศใส่แต่เช้าแล้ว เป็นไปตามคาด เรื่องอย่างนี้สอนกันไม่ได้ ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง”
บทเรียนเรื่องนี้ทำให้ได้เรียนรู้ว่า “วิทยากรต้องรู้จักกาละเทศะ การแต่งกายให้เหมาะกับรูปแบบการฝึกอบรมก็เป็นเรื่องสำคัญ” ไม่งั้นก็จะจบลงที่ว่า “เท่ห์เป็นบ้า…บาทาบวม”
“นายเรียนรู้”
วิทยากร และที่ปรึกษา
A@LERT Learning and Consultant
มือถือ 086-7771833
E-mail : boonlert.alert@gmail.com
Facebook : นายเรียนรู้
Line ID : @lert
www.nairienroo.com
